Maji Mazouri Center Internationaal wil armoede bestrijden door de leefomstandigheden van de jongeren te verbeteren. Samen met ouders uit de wijk is er een programma opgezet om een veilige omgeving te creëren waar jongeren een ander perspectief kunnen opbouwen.
Het is heet in Ahero. Ook als je niets doet, loopt het zweet langs je rug. Maar toch wordt hier hard gewerkt. Buiten op de timmerwerkplaats wordt hout geschaafd en midden op het terrein werken mannen aan de bamboepalen voor het geweldige gemeenschapscentrum. Binnen, in de klaslokalen, >>>
Francis heeft in zijn jeugd armoede gekend. Hij heeft gelukkig later alsnog de kans gekregen te studeren en een mooie baan te vinden. Maar bij de meeste anderen gaat het niet zo. Hij wil daarom het liefst iets voor mensen betekenen.>>>
De belangstelling voor de computercursus is groot. Te groot voor de ruimte en het aantal computers. “We kunnen dertig mensen toelaten en er staan er nog honderd op de wachtlijst”, vertelt Daniel Wambua Kyuma. Daniel is de gedreven coördinator van het jongerenwerk bij Maji Mazuri. “Bij ons leren jongeren met de computer werken, maar we gaan een stap verder...
“Het gaat goed hier,” zegt Felix Okinyi, “maar we willen meer. We werken als Self Help Group intensief samen en iedereen weet waar we naar op weg zijn: door het aanleren van een vak, vaardigheden en kennis over ondernemerschap, kracht en kansen bieden aan kwetsbaren.”>>>
Voor Tools To Work was 2017 een bijzonder jaar. We vierden ons 30-jarig bestaan met allerlei feestelijkheden. Daarnaast ging het werk natuurlijk gewoon door. In dit jaarverslag leest u wat onze inspanningen opgeleverd hebben.
Een goede toekomst als fietsen- en/of kleermaker In Burkina Faso verdwijnt de traditionele familieband en gezinnen hebben vaak weinig inkomen. Met als gevolg dat veel kinderen en jonge mensen aan hun lot overgelaten zijn. Je vindt ze bedelend op straat of ze leven van kleine criminaliteit. Meisjes worden veel te jong [...]
Elizabeth Njeri – Eliza Training Center
“Weet je dat we hier al driehonderdvijftig uniformen hebben gemaakt?”, zegt Joseph. “Ja, ook het uniform dat ik draag. Gevangenen worden hier opgeleid tot vakkundige kleermakers. En hoe langer hun straf, hoe beter ze worden. We hebben hier echt geweldige kleermakers...>>>
“Dit is mijn geboortestreek”, vertelt Augustine. “Ik kom hier vaak en iedere keer weer zie ik dat kinderen en jongeren niet naar school gaan en geen werk hebben. >>>
David is een en al blijheid, dankbaarheid en enthousiasme. Hij wil veel en graag vertellen. “Ik word nu dagelijks door mensen, ook van organisaties, scholen en bedrijven hier in Kimilili gebeld. Ik repareer hun generators, apparaten, verlichting en wat al niet meer. Nu mag ik bijvoorbeeld op een school drieëntwintig naaimachines nakijken zodat ze allemaal goed en geschikt voor de komende examens. >>>
"Toen Barbara bij ons kwam, wist ze al precies wat ze wilde: timmeren. Ze voelt zich vanaf het begin helemaal thuis en laat zich absoluut niet intimideren door al die jongemannen om haar heen. Binnenkort doet ze haar laatste examen. En dat gaat ze vast en zeker halen.”>>>